• Bütün bunlara görə Üzeyir Hacıbəyovun yaradıcılığı Azərbaycan xalqının milli sərvətidir. 

    Üzeyir Hacıbəyov şəxsiyyəti Azərbaycan xalqının iftixarı, bizim milli iftixarımızdır.

     

    Heydər Əliyev

     

  • Bəstəkarlar öz əsərlərini yaradarkən, unutmamalıdırlar ki, bizim yaradıcılığımızı xalq qiymətləndirir.

    Çunki xalq yalnız yaradıcı, yalnız bəstəkar deyildir; xalq eyni zamanda misilsiz tənqidçi və musiqi

    əsərlərinin ən yaxşı «istehlakçısıdır», xalq musiqi əsərlərinə diqqətlə yanaşır, yaxşını pisdən seçir.

     

    Üzeyir Hacıbəyli

  • Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin yaradıcısı, məşhur sovet bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyovun musiqisi xalqımızın

    ürəyində yaşayır, onun mə'nəvi həyatını zinətləndirir. Zaman bu böyük iste'dadın qurduğu əzəmətli

    binanı sarsıtmaqdan nəinki acizdir, əksinə, onun getdikcə daha da möhkəmləndiyinə şahid olur.

     

    Qara Qarayev

  • Üzeyir məni özünə xas təmkinlə, çox mehriban bir münasibətlə qarşıladı.

    O gündən başlayaraq, ömrünün axırına qədər ölməz sənətkarın hərarətli münasibətini duydum.

    İlk dəfə şəxsiyyətində hiss etdiyim bu hərarəti get-gedə sənətində də duydum və bütün varlığımla ona bağlandım...

     

    Fikrət Əmirov

    Felzer Oleq Yefimoviç

    (4 noyabr 1939 Bakı – 1998 ABŞ)

    Bəstəkar, musiqişünas

    1961 – ci ildə Azərbaycan Politexnik institunu, 1966 – cı ildə isə Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasını Cövdət Hacıyevin sinfi üzrə bitirib.

    1971 – 1972 – ci illərdə R.Korsakov adına Leninqrad Dövlət Konservatoriyasının aspiranturasında təhsilini davam etdirib (B.A.Arapov rəhbərliyi ilə)

    1968 – ci ildən ADK – nın nəzəriyyə kafedrasında çalışıb

    1968 – ci ildən Bəstəkarlar İttifaqının üzvü olub

    1990 – cı illərdə ABŞ – a köçüb

    1998 – ci ildə vəfat edib

    Əsərləri: “Şostakoviç xatirəsinə” (1977), Süita (1977), Kamera orkestr üçün simfoniya (1966); viola, fortepiano və simfonik orkestr üçün “Dialoq” (1970), Simli kvartet (1968), fleyta və fortepiano üçün “İki pastoral” (1979), Fortepiano üçün Sonatina (1963), Ipolifonik süita (1965), Sonata (1974), Pyeslər və etüdlər (1961-1981), orqan üçün – “Sonata–partita” (1976), skripka üçün Sonata (1978), viola üçün Sonata (1986), arfa üçün sonata (1985) və s.